Japonya'yı nasıl bilirsiniz?

Mesela ben Japonya diyince aklınıza neler geldi? Benim aklıma ilk gelenleri hemen sıralayayım: sushi, kimono, ikebana, kiraz çiçekleri, geyşa, harakiri, kamikaze, samuray, manga, gaz çıkarmak, turist, origami, atom bombası, yanardağ, sumo, çay töreni, yakuza...

Tabu oyununda gerçekten başarılıyımdır.

Neyse konuyu dağıtmayayım. Peki Japon vatandaşlarını nasıl bilirsiniz: onurlu, kibar, alçak gönüllü, ahlaklı, sakin...

Japon politikacıları mesela efsane mertebesine ulaşmıştır. Zaman zaman televizyonlarda görürüz, bir şey yapmışlardır, ya da yapmaları gereken bir şeyi yapamamışlardır, bu nedenle utanç içinde istifalarını açıklarlar. Bizde utanç duyma kültürü olmadığından, siyasetçilerimiz de ellerinden gelse koltukları oğullarına (kızlarına değil ama) devretme niyetiyle göreve geldiklerinden, böyle utanç istifalarına ancak uzaktan tanık olur, hayran hayran izleriz.

İşte ben Japonya'yı böyle bilir-dim. Taaa ki şu aşağıda görmüş olduğunuz kitabı okuyana kadar:

Yazar Barry Eisler, kitap Rain Fall. Aslında kitabın konusu bir kiralık katilin son aldığı işinden sonra istemeden içine düştüğü bir macera. Ancak kiralık katilimiz Japonya'da ikamet etmekte olan yarı Amerikan yarı Japon bir melez: Jonh Rain.

Had safhada gizlilikle çalışan katilimiz işinde çok çok başarılı, işlediği cinayetleri doğal nedenlerden kaynaklanan ölümlermiş gibi göstermekte usta. Bu nedenle özellikle ortadan kaldırılması gereken siyasiler, bürokratlar söz konusu olduğunda en doğru adres.

Pekiiiii Japonya'da siyasiler, bürokratlar neden ortadan kaldırılmak isteniyor dersiniz: yolsuzluk.

Okuyup Japonya'da var olduğunu hayal dahi edemeyeceğim yozlaşmışlığı, derin devlet-yakuza ilişkilerini gördükçe "vayyyy arkadaş bu ne hal" dedim, "sen de mi Brütüs" dedim "güvendiğim dağlara kar yağdı" dedim, dedim de dedim.

Hikaye ve karakterler elbette kurgu. Lakin Japonya'da geçen bir kitapta böyle bir hikayeyle karşılaşmayı hiç beklemezdim. Japonya' yı hiç böyle bilmezdim, hayallerim yıkıldı.

"Yazar Amerikalı olduğu için böyle, kıskançlıktan yazmış bunları zağar." diye kendimi avutmaya çalışıyorum ama ı-ıh, olmuyor.